دهلی بهطور رسمی، پایتخت ملی قلمرو دهلی (NCT) خوانده میشود، شهری که خود قلمرو یکپارچه هندوستان بهشمار میآید. دهلی با جمعیتی حدود 25 میلیون نفر (در سال 2014) و مساحتی حدود 1.484 کیلومترمربع، تقریبا 2 برابر شهر تهران پرجمعیتترین شهر هند بعد از بمبئی، با بیشترین تراکم شهری در هند و البته سومین شهر بزرگ دنیاست. بعد از بمبئی، دهلی را دومین شهر در هندوستان از نظر تعداد میلیونرها و بیلیونرها میشناسند. گفته میشود از قرن 6 قبل از میلاد تا امروز این شهر هیچگاه خالی از سکنه نبوده است، گرچه گفته میشود که تاریخ استقرار این شهر بسیار به عقبتر بازمیگردد. این شهر پایتخت بسیاری از پادشاهان گذشته بوده و دهلی بسیاری تسخیر شدنها، غارتها و دوباره بازسازی شدنها را ذهن خود به یادگار دارد.
میتوان گفت تعدادی افسانه و داستان مربوط به مبدأ نام دهلی وجود دارد. مطابق با یکی از آنان، دهلی برگرفته از Dhillu or Dilu میباشد. دیلو یا دهیلو نام پادشاهی بود که 50 قرن پیش از میلاد مسیح، شهر را بنا ساخت و نام خود را بر آن نهاد. بر اساس افسانهای دیگر نام شهر براساس واژه هندی Dhili به معنای "سست" است و این نام توسط Tomaras (تاماراس) انتخاب شد و علت اصلی آن این بود که ستون آهنی دهلی پایههای ضعیفی داشت و حرکت میکرد. اینها تنها دو نمونه از افسانه و داستانهایی است که پیرامون مبدأ این نام وجود دارد.
آب و هوای دهلی هندوستان:
دهلی را جزء اقلیم نیمه گرمسیری شرجی تقسیمبندی میکنند. گرمترین ماههای سال بین 8 آوریل و 9 جولای که متوسط دما بالای 36 درجه و سردترين ماهها بين ١١ دسامبر تا ١١ فوريه است كه متوسط دما كمتر از ١٨ درجه مبياشد. در اواخر مارس، جهت باد از شمال-غرب به جنوب-غرب تغییر میکند. از آوریل تا اکتبر هوا گرم است، و مانسون از اواخر جون و با افزایش درجه رطوبت هوا رخ میدهد. به طور کل میتوان گفت که رنج دمایی در هند بین 5 تا 40 درجه است.
اقتصاد دهلی:
دهلی بزرگترین قطب تجاری در شمال هندوستان است که در سال 2009 تولید ناخالص داخلی بالغبر 32 بیلیون دلار آمریکا ارزیابی شد. بین سالهای 1999 تا 2000 میزان نرخ بیکاری در دهلی 12.57% بود که این میزان در سال 2003 به 4.63% رسید. کلید خدمات صنعتی در دهلی، IT، ارتباطات، هتلها، بانکها، رسانه و توریست است. همچنین فاکتورهایی که بر اقتصاد دهلی به شدت تأثیرگذارند، فاکتورهایی مانند سلامتی، زیرساختها، انرژی و خدمات اجتماعی است. کارخانهها از رشد کلانی برخوردارند و همین امر باعث شده که بسیاری از اقتصاددانان اقتصاد دهلی را اقتصادی رو به رشد تعریف کنند.
مذهب و زبان در دهلی:
مذهب هندو اصلیترین مذهب در هند است، طوری که 81.68% از مردم هندو هستند. پس از هندو، اسلام با 12.86% بیشترین تعداد پیرو را دارد، Sikhism با 3.4%، جین (Jainism) 0.99%، مسیحیت 0.87% و پیروان دیگر مذاهب 0.12% میباشند.براساس 50 گزارش معتبر کمسیون اقلیتهای زبانی در هند در سال 2014، 80.94% با زبان هندی (Hidi) صحبت میکنند. درحالیکه زبانهایی مانند پنجابی 7.14 درصد، اردو 6.31 درصد، بنگالی 1.50درصد، دیگر زبانهای رایج و مهم در هند است. هندی زبان رسمی هندوستان است درحالیکه زبانهای پنجابی و اردو نیز دیگر زبانهای اصلی در هندوستان است.
فرهنگ و معماری دهلی:
فرهنگ دهلی به شدت تحت تأثیر داستانها و تاریخ دورانی است که پشت سر گذاشته است. و آن را میتوان در بسیاری از معماریهای برجایمانده در دهلی بهآسانی یافت. همچنین اینگونه تصور میشود که ایندریاپاراشتا (Indraparashta) پایتخت باستانی پانداواس (Pandavas) همین شهر دهلی بوده است. در دهلی حدود 1200 بنای تاریخی برجایمانده است و از 175 بناها بهعنوان آثار ملی یاد میشود. در بافت قدیمی شهر، میتوان بسیاری بناهای ارزشمند از دوران مغولها و ترکها مانند مسجد جامع (بزرگترین مسجد دهلی) ساختهشده در سال 1656 و Red Fort (سومین آثار ارزشمند جهانی) نام برد. دیگر بناها مانند قطبمنار، مقبره همایون، دروازه هند، جانتار مانتار که رصدخانهای در قرن 18 میلادی بود، قلعه پورانا که دژی در قرن 16 میلادی بود، معبد لاکسمینارایان (Laxminarayan)، معبد آکشاردهام (Akshardham)، معبد بهایی لوتوس، معبد ISOCKON، دروازه راج و خانه خاطرهانگیز ماهاتما گاندی، تنها بخش کوچکی از تاریخ، فرهنگ، هنر و معماری دهلی است. معبد لوتوس یا نیلوفر آبی معبد بهاییهای هند است که در سال 1986 ساخت آن به اتمام رسید. این معبد، معبدی به شکل گل است که آن را مادر معبدهای شبهقاره هند خطاب میکنند و از مهمترین و برجستهترین مکانهای دیدنی در هند است. شاید برایتان جالب باشد اگر بدانید این معبد، برنده صدها جایزه معتبر معماری شده، و بسیاری از مجلات و روزنامهها در سراسر جهان در مورد این معبد شگفتانگیز مقالههای زیادی چاپ کردهاند. ورود به این معبد همچون سایر معابد بهایی، برای همگان با هر آیینی آزاد است. گاندی چوک بازاری که قدمت آن به قرن 17 میلادی بازمیگردد و مرکزخریدی مشهور بویژه برای خرید جواهرات و ساریهای زاری است.
غذاهای دهلی:
یکی از زیباییهای دهلی غذاهای بینظیر آن است. قرنها پایتخت مغولها بودن، باعث تأثیر عمیقی در غذاهای مردم شده و بدینترتیب بود که غذاهای مغولی بوجود آمدند. کمبود مواد غذایی در بین شهروندان باعث پیدایش سبکهای جالبی در طبخ غذا شده است. غذاهایی مانند کباب بریانی، تاندروی که در تمامی دنیا مشهور است، همچنین از میان غذاهای کلاسیک میتوان به مرغ کره، آلوچات، داهی وادا (Dahi Vada)،کاچوری، گلگپ (Gol Gappe)، ساموسا (Samosa)، چولبهاتور ( Chol Bhature)، چولکلوچ (Chol Kluch)، ژلبی (Jelabi) و لاسی (Lassi) اشاره کرد. امروزه بسیاری از اهالی دهلی، به سمت غذاهای خیابانی متمایل شدهاند. در سالهای اخیر، رستورانها با کیفیت غذایی عالی در دهلی بوجود آمدهاند، که اکنون از محبوبترینها در میان اهالی دهلی هستند. رستورانهایی چون کاریم هتل (Karim Hotel)، پنجاب گریل (Panjub Grill) و بوکهارا (Bukhara) از این قبیلاند. خیابان Gali Paranth Wali (خیابان نان سرخشده) نام خیابانی در بازار گاندی چوک است که قدمت آن به سال 1870 بازمیگردد و به غذاهای شرقی فوقخوشمزهاش معروف است. تقریباً در تمامی خیابانهای دهلی فستفودها و فروشندگان خیابانی به چشم میخورند. غذاهای این خیابان، بیشتر سنتی هستند و تقریباً میتوان گفت همگی نخستوزیران هند حداقل یکبار طمع غذا در این خیابان، پارانثا (Parantha) را امتحان کردهاند. در این خیابان دیگر غذاهای هندی بویژه غذاهای شمال هند به سهولت یافت میشود.
دهلی محل برگزاری جشنها و وقایع مهمی ازجمله روز جمهوری، روز استقلال (15 اوت) و گاندی جایانتی است. در روز استقلال، نخستوزیر برای ملت از Red Fort سخنرانی میکند و مردم این روز را با به هوا انداختن بادبادکها (بادبادک سمبل آزادی است) جشن میگیرند. رژه روز جمهوری بزرگترین رژه فرهنگی و نظامی برای نمایاندن فرهنگ متنوع هندوستان و قدرت نظامیاش است. نمایشگاه جهانی کتاب (دومین نمایشگاه بزرگ کتاب در جهان)، انواع فستیوالهای مذهبی، نمایشگاه تجارت و بازرگانی هند(IIFT)، فستیوال شاد Qutub تنها بخش کوچکی از انواع گسترده فستیوالها در هند است.با تور دهلی لستتورز همراه باشید تا بهترین لحظات را در تور دهلی تجربه نمایید.