مصر، کشوری است در شمال و شمال شرقی قاره آفریقا که مساحت آن ۱٬۰۰۱٬۴۴۹ کیلومتر مربع بوده و از دیدگاه وسعت بیست و هشتمین کشور جهان محسوب می‌گردد. و شبه جزیره سینا هم که در قاره آسیا قرار گرفته بخشی از قلمرو این کشور است. مصر در جنوب دریای مدیترانه و غرب دریای سرخ قرار داشته و از غرب با لیبی، از جنوب با سودان و از سوی شبه جزیره سینا با اسرائیل و نوار غزه در فلسطین مرز زمینی دارد. 

مصر یکی از پرجمعیت‌ترین کشورهای آفریقایی و خاورمیانه است و اکثر جمعیت بیش از ۸۰ میلیون نفری آن در کنار رود نیل زندگی می‌کنند. کرانه‌های رود نیل منطقه‌ای است که ۴۰ هزار کیلومتر مربع یعنی حدود یک بیست و پنجم این کشور و تنها زمین‌های بارور آن را تشکیل می‌دهد. بخش عمدهٔ این کشور که در مجموع ۱ میلیون کیلومتر مربع وسعت دارد، از بیابان تشکیل شده و جمعیت پراکنده‌ای را در خود جای داده‌است. حدود نیمی از جمعیت مصر شهرنشین هستند که بیشتر آنان در دو شهر بزرگ قاهره و اسکندریه، دیگر شهرهای دلتای رود نیل و حومه آنها زندگی می‌کنند.

مصر یکی از قدیمی‌ترین تمدن‌های بشری بوده و آثار باستانی متعدد موجود در این کشور که مهمترین آن‌ها اهرام سه گانه است گردشگران زیادی را جذب این کشور می‌کند. حدود ۱۲ درصد نیروی کار مصر در بخش گردشگری و شهرهای تفریحی ساحل دریای سرخ فعالیت دارند. اقتصاد مصر یکی از متنوع‌ترین‌ترین منابع درآمدی را در کشورهای خاورمیانه داراست و بخش‌های گردشگری، کشاورزی ، صنعت و خدمات هر یک به نسبتی تقریباً مساوی در تولید داخلی این کشور سهم دارند. 

تمدن در منطقه کنونی مصر که در کناره رود نیل شکل گرفته در زمره کهن‌ترین تمدن‌ها به شمار می‌آید که از حدود ۴ هزار سال پیش از میلاد موجود است. مصر باستان سرزمین فراعنه بود و آثار تاریخی برجسته‌ای چون اهرام سه گانه و نیایشگاه بزرگ را از آن دوران به یادگار دارد. در اسطوره‌های سامی محل برآمدن پیامبرانی مانند یوسف و موسی را در همان دوران و در سرزمین مصر آورده‌اند. دولت قدیم مصر در سال ۵۲۴ ق. م به دست ایرانیان سقوط کرد. این کشور در روزگار هخامنشی و همچنین در دوران ساسانی (در عهد خسرو پرویز و به مدت ده سال) بخشی از شاهنشاهی ایران بود.

فرهنگ مصر : مصر دارای جامعه‌ای مردسالار است. بر اساس گزارش رسمی زنان سازمان ملل در سال 2013 میلادی، ۹۹ درصد زنان مصری به نحوی مورد آزار جنسی واقع شده‌اند.

مذهب در مصر : هردوت می گوید:"در میان انواع بشر ، مردم مصر از همه بیشتر پایبند دین و مذهب بوده اند." این مردم در طی دوره ی تاریخ خود من البدو الی الختم انواع اعتقادات و اعمال مذهبی خود را که فهم آن امروز مشکل است، در مدتی بیش از سه هزار سال عمل می کردند. هر شهری خدایانی جداگانه می پرستیدند.آن شهری که معتبرتر می شد، بر شان خداوندانش افزوده می شد. هم اکنون مذهب کشور مصر اسلام ( تسنن) می باشد

هرم میدوم سنفرو (Meidum Pyramid Of Sneferu)

دومین تجربه در ساخت هرم چندان موفقیت‌آمیز نبود. یکی از جانشینان ایم‌هوتپ تلاش کرد تا هرم پلکانی متشکل از چند مصطبه را تغییر شکل دهد و هرمی با وجوه مسطح بسازد. یعنی شبیه هرم‌هایی که ما بیشتر با آن‌ها آشنایی داریم. اما این معمار گمنام در انجام این کار موفق نبود. بنابراین فرعون سنفرو دستور ساخت هرم دیگری را برای به خاک سپاری خود داد.

این هرم هفت طبقه که قدمت آن به سده‌ی بیست‌وچهارم قبل از میلاد باز می‌گردد، به سرعت تخریب شد. تا قرن شانزدهم پیش از میلاد تنها ۵ طبقه‌ی آن باقی مانده بود و امروزه نیز تنها سه طبقه‌ی اصلی آن باقی مانده است و تخته‌سنگ‌های باقی مانده از قسمت‌های تخریب شده‌ی هرم، در اطراف آن جمع‌آوری شده‌اند.

هرم پلکانی جوزر (Djoser) در سقاره

جوزِر معروف‌ترین فرعون مصر باستان از دودمان سوم است. ایمهوتپ (Imhotep) وزیر جوزر در سده‌ی بیست‌و‌هفتم پیش از میلاد بود. ایمهوتپ یک معمار، پزشک و یکی از دانشمندان مشهور دوران خود بود؛ کسی که این هرم پلکانی را برای جوزر ساخت. او تنها فرد عادی مصری است که مانند فراعنه به خاک سپرده شده است. البته هیچ کس تا کنون مقبره‌ی اورا پیدا نکرده است اما به نظر می‌رسد که جسد وی در نزدیکی همین هرم پلکانی که برای فرعون جوزر طراحی کرده، به خاک سپرده شده است. این هرم پلکانی اولین هرم مصری است.

هرم سرخ سنفرو در دهشور

هرم سوم، موفقیت بزرگی برای معماران سنفرو بود. ساخت هرم خمیده به آنها یاد داد که چطور استحکام هرم را حفظ کنند و زاویه‌ی مناسب را برای سومین سازه‌ی خود پیدا کردند. در نهایت هرم سرخ به آرامگاهی درخور برای پادشاه تبدیل شد. البته هنوز هیچ کس تالار داخلی این هرم را بازدید نکرده است تا مقبره‌ی سنفرو را بیاید. امید است که روزی دانشمندان و باستان‌شناسان، مقبره‌ی پنهان این هرم و گنجینه‌ی دفن شده همراه با فرعون را بیابند.

هرم خمیده‌ی سنفرو (Sneferu) در دهشور (Dahshur)

تجربه‌ی بعدی «سنفرو» در ساخت هرم بهتر از قبلی بود اما باز هم ضعیف و بی‌ثبات بود. سنفرو از معماران خواسته بود تا برای دستیابی به تکامل در ساخت هرم، انواع مختلف آن را تجربه کنند. این هرم به این دلیل خمیده نامیده شده است که بخش پایینی آن زاویه‌ی ۵۴ درجه دارد اما در میان راه ۱۱ درجه کم می‌شود. کارشناسان معتقد هستند که معماران برای پیشگیری از فروریختن بنا این زاویه را کمتر کرده‌اند.

هرم‌های نفریرکارع (Neferirkare) و نیوسررع در ابوصیر

در منطقه‌ی باستانی ابوصیر نزدیک به ۱۴ هرم و تعداد زیادی مقبره وجود دارد. گرچه دره‌ی پادشاهان، مشهورترین آرامگاه باستانی پادشاهی در مصر است اما ابوصیر یا (خانه - معبد ازیریس)، خدای زندگی پس از مرگ در اساطیر مصر باستان، در گذشته بیشتر حائز اهمیت بوده است.

دو هرم بزرگ‌تر این مجموعه، بزرگ‌ترین سازه‌های دودمان پنجم مصر هستند. این دو هرم به فرعون «نفریرکارع» و نیوسررع تعلق دارند. البته آنها هیچ وقت هرم‌ها را در دوران زندگی خود ندیدند چرا که ساخت آن‌ها سال‌ها بعد از مرگ فراعنه به پایان رسیده است.

ابوالهول و اهرام جیزه

موفقیت به دست آمده در معماری ساخت هرم سرخ الهام‌بخش ساخت نسل بعدی هرم‌ها با این معماری متفاوت بود؛ هرم‌های مشهور جیزه. فراعنه‌ی بعدی یعنی خوفو (Khufu)، خفرع (Khafre) و منقرع (Menkaure) این طراحی را با ابعاد بزرگ‌تر برای خودشان و در ابعاد کوچک‌تر برای ملکه‌ها کپی‌برداری کردند.

البته آن‌ها توانستند تا ساختار هرم‌ها را تا حدودی بهبود ببخشند. آن‌ها بخش‌های بیرونی هرم‌ها را با سنگ آهک سفید پوشاندند که منجر به درخشان شدن این هرم‌ها شده بود. امروزه تنها بخش‌های بالایی هرم بزرگ خوفو بقایای این پوشش بیرونی را حفظ کرده است.

مقبره‌ی سن‌نجم (Sennedjem) در دیرالمدینه

به مرور زمان هرم‌های کوچک شخصی نیز به آثار باقی مانده از مصر باستان اضافه شدند. از زمان نهمین دودمان مصر یعنی قرن چهاردهم پیش از میلاد، این هرم‌ها دیگر تنها به فراعنه اختصاص نداشتند.

یکی از این مقبره‌ها به هنرمندی به نام «سن نجم» و همسرش Iy-neferti تعلق دارد. این هنرمند، مسئول نقاشی فضای داخلی بسیاری از مقبره‌ها در مجموعه‌ی آرامگاهی دیرالمدینه بوده است. درون آرامگاه او نیز به زیبایی هر چه تمام‌تر نقاشی شده است. این مقبره در سال ۱۸۸۶ کشف شد. یک تخت و صندلی نیز به همراه پیکر سن نجم و همسرش در این مقبره دفن شده بودند.

آرامگاه پادشاهی نوری (Nuri) در کوش (Kush)

در کنار رود نیل به سمت جنوب که حرکت کنید مجموعه‌های آرامگاهی باشکوهی را می‌بینید که فرمانروایان امپراطوری کوش با الهام از بناهای عظیم، یادبود مصری برای خود ساخته‌اند.

بزرگ‌ترین آرامگاه موجود، در نوری واقع است که امروزه در کشور سودان کنونی قرار دارد. اولین نمونه‌ی آن در قرن هفتم پیش از میلاد توسط پادشاه طهارقه (Taharqa) ساخته شده است. پادشاهان کوش به مدت یک قرن به عنوان فراعنه‌ی دودمان بیست‌و‌پنجم مصر حکومت کردند. اگر علاقمند به گردشگری در مصر میباشید این فرصت را از دست ندهید. و با تور مصر سایت لست تورز به رویاهای خود واقعیت ببخشید.

کانال تلگرام لست تورز lasttours1@