کلیسا سنت باسیل مسکو : این کلیسا، یکی از عجیب ترین معماری ها را در بین دیگر بناهای شهر مسکو روسیه داشته و نزدیک به میدان سرخ واقع شده است! این بنا، بلندترین سازه شهر مسکو از 1600 سال پیش تاکنون بوده و نمادی از کشور روسیه می باشد که 450 سال قدمت دارد! بناهایی مثل کاخ کرملین، میدان سرخ و کلیسا سنت باسیل مسکو نماد این کشور، سال 1990 در لیست میراث جهانی یونسکو قرار گرفتند و در این میان، کلیسا سنت باسیل مسکو، از آن روز تا به حالا کاملا به یک موزه تبدیل شده. این بنای باشکوه، به دست ایوان مخوف ساخته شده و در همان ابتدا، یک کلیسای تثلیث داشته و بعدها به آن هشت کلیسای دیگر هم اضافه شد که البته دهمین کلیسا نیز سال 1588 ساخته شد. علت ساخت چنین بنای باشکوه و پر عظمتی، قرار دادن نماد تشکر از فتح خانات قزان برای شکست دادن قوم جنگجوی مغول در سال 1561 بوده. کلیسا سنت باسیل آنقدر ایوان مخوف را با معماری فوق العاده ای که داشته تخت تاثیر قرار داد که دستور داد چشم های پوستنیک یاکلووف، معمار این بنا را کور کنند تا دیگر نتواند بنایی به این زیبایی و باشکوهی بسازد!
معماری کلیسا سنت باسیل مسکو
ساخت این کلیسای چهل در پنجاه متر مسکو، حدود شش سال طول کشیده تا اکنون به یکی جاذبه های توریستی محبوب بین توریست ها و گردشگران تور روسیه تبدیل شود! تا جایی که حتی توریست ها و گردشگرانی که قصد سفر به شهرهای دیگر روسیه را دارند، تور ترکیبی روسیه را انتخاب میکنند تا بازدید از این کلیسای مجلل و باشکوه را از دست ندهند! در آن شش سال که ساخت کلیسا به طول انجامیده، کارگران تنها در ماه های گرم سال مشغول به ساخت و ساز بوده اند. این کلیسا از آجر ساخته شده اما زیرزمین، زیربنا و دیگر قسمت های آن از جنس سنگ سفید است. درواقع سنت باسیل، نه کلیسا داشته که هرکدام روی یک پایه ساخته شده و به کلیسای اصلی متصل می شوند. کلیسای اصلی اول به یک خیمه بلند و بعد به نه کلیسای دیگر خود متصل می شود. سنت باسیل 8 گنبد و یک گنبد کوچک در قسمت جنوبی کلیسای اصلی دارد. در آخرین روزهای ساخت این کلیسا که تقریبا به پایان رسیده بود، برای جلوگیری از تخریب مصالح آن، از کلیسا محافظت کرده و همه دیوارها را با رنگ های قرمز و سفید مخفی کردند. با این حال به خاطر آتش سوزی که سال 1595 رخ داد، اولین پوشش دیوارها و گنبد کمی نامشخص باقی مانده. متاسفانه، آتش، کلیسای سنت باسیل را چندین بار گرفتار خود کرد تا اینکه در نمیه دوم قرن 17، سقف های چوبی با آجرهای قوس در بازسازی جایگزین سقف های قبلی شد. همینطور روی دیوارها، راهروها و دیواره بیرونی کلیسا، نقش و نگارهای رنگارنگ کشیده شد. بعد از ساخت این بنا، در طول سال ها به خاطر اتفاقاتی که برای آن رخ داد، تغییراتی از نسخه اصلی تا به کنون کرده، از جمله سال 1683 که سقف های کلیسا را دوباره کاشی کاری کرده و روی کاشیهای آبی آن، حروف زردرنگ قرار دادند که نشان دهنده داستان ساخت کلیسا و بازسازی های انجام شده در طول قرن هاست.
